Self series | untitled 2018 egg-tempera on linen 150 x 100 cm available on request
untitled 2017 egg-tempera on linen 150 x 70 cm available on request
exhibition view dat bolwerck zutphen netherlands
exhibition view dat bolwerck zutphen netherlands
untitled 2017 egg-tempera on linen 150 x 110 cm sold
untitled 2017 egg-tempera on linen 150 x 110 cm available on request
exhibition view dat bolwerck zutphen netherlands
untitled 2019 egg-tempera on linen 45 x 15 cm available
untitled 2019 egg-tempera on linen 45 x 13 cm available
untitled 2017 egg-tempera on linen 150 x 70 cm available
exhibition view wtc rotterdam art gallery netherlands
exhibition view gallery dessers belgium leuven
exhibition view wtc rotterdam art gallery netherlands
Self series
Rolina Nell in Charlois
Het oude dorp Charlois ligt verscholen, ingebouwd in Rotterdam-Zuid. Daar vond ik op de laatste dag van haar expositie - samen met Marit Dik - Rolina Nell, die van knoopjes weet. En van plooien.
Sommige van haar getekende hemdjes en jurken kocht ze in Leipzig, waar ze een tijdje werkte en dat is te zien. Aan de DDR-knoopjes van kunststof denk ik. En aan lang vergeten fantasie dessins, misschien in synthetische stoffen. Details zijn het, verrassend afgesneden en met potlood getekend. Geen gezichten hier. Kleren, lijf. Alles op het doorschijnende af. De vrouw zelf is er ook. Ze treedt op in schilderijen in ei tempera. Een meisje met verward haar, gespreide armen en een geheven been. Wat doet ze? Danst ze? Slaapwandelt ze? De witte schoenen en het motief op de jurk zetten haar buiten de wereld.
Ook heel mooi is ze - is zij het weer? - als ze zich met druipende haren buigt over een plastic emmer waarin ze zo te zien die haren net gewassen heeft.
Het was de laatste dag in Charlois.
Wim Noordhoek | avondlog | zaterdag 14 oktober 2017-21:10